آدمایی که خودشونو زیاد دوست دارن سنگین میشن دیگه نمیتونن بقیه رو از یه حدی بیشتر دوست داشته باشن. آدمایی که عاشق خودشون میشن نمیتونن دیگه عاشق کس دیگه‌ای بشن. هر کسی رو هم دوست داشته باشن به نسبت خودشون دوسش میدارن. برای این جور آدما بقیه مثل یه بردار میمونن که به خاطر فاصله‌شون از اون آدما ( که حالا دیگه مبدا مختصات هستن) و شباهتشون به اون خودی که اونا عاشقشن٬ از اون بردار خوششون بیاد ٬ نه به خاطر خوشگلی و مختصات خود اون برداره. خلاصه اینکه آهای آدمایی که عاشق نمیشین هی و استعداد ندارین ٬ زیادی سنگینین ٬ برین سبک شین.